ali kemal: GECİKMİŞ

17 Aralık 2013 Salı

GECİKMİŞ

şimdi kendimden çıksam yola. kaç iklim, kaç nehir, kaç dağ, kaç rüzgar geçmek gerek varmak için aynamdaki yansımama? dudağımda sisli bir anının sarhoş ezgileri, gece yarıları geçilen yalnız bir yol. vardığım yerin güzelliği değil ki beni çekip getiren. duydum işte o kadar rüzgarın ardından düşürmüşsün yüreğine karanlık bir geceyi. acı çekilecek şeyleri unutma diyorum orada sana ama yıkılma, daha vakit değil o gün, derlenip dürülmesin bayraklar. tüm ezgiler uzak bir sancı ile çalınıyor kulağıma. bak sokakta tüm gücüyle çağırıyor geleceğe umut seni.  

unutmadan düşenlerin adlarını, yüreğindeki adları sakınarak, dokundurmadan kimseye ve de incitmeden adlarının sana kalan sızısını, bir adım daha atmalısın işte her şeyin inadına. acılar aştı mı boyunu? savunulacak mevzii çok, yetmiyor musun hepsine? çekil yüreğinin barikatlarına ve taşı kendi sancağını tek başına. en yalnız olduğunu düşündüğün yerde bir omuz uzanacaktır elbet sana.

gidenler hep büyük gider bilirim, birlirim uzak hep uzak, acı her dilde aynıdır mutluluk ve umut gibi. aynı çocuğun tüm galaksiye ayna olmuş gözlerinden damıtırız umudu, aynı dili konuşmasak, aynı coğrafyayı paylaşamasak da.


ölümüne değil ama hiç birşey, her şey yaşatmak adına. adları, anıları ile de olsa yaşatmak uğruna.

şimdi kendimden çıksam yola, turnaları rehber etsem kendime, hangi rüzgar çekiştirirken yakamı bulacağım kendimi bilmiyorum. bilmiyorum kaç dağ, kaç yürek, kaç acı bırakacağım geride. bildiğim her acı yeniden biliyor beni mutlu olmaya dair umutla. aşınca dağları, iklimleri, yılları ve yolları varınca varacağım yere biri olmalı orada.

2 yorum :

Unknown dedi ki...

Şiirlerden daha şiir olmuş bu yazdıkların.

Türker

Unknown dedi ki...

Şiirlerden daha şiir olmuş bu yazdıkların.

Türker