ali kemal: yalnızlık

1 Ocak 2014 Çarşamba

yalnızlık

Sessizliğin sesini duyabileceğin yegane mekan. Yine de başka bir ses olsun istiyor insan.



Payı ile paydası hep eşittir. Bu yüzden ne azalabilir ne çoğalabilir yalnızlık. Kendi kendine konuşma yetisini kazandırır bir zaman sonra size; Biliyor musun bugün yine sensiz, sessiz geçti, hepsi bu. Cevap beklemek gibi bir amacınız, telaşınız, sorgunuz yoktur. Sigaranızı rüzgarla, bir kadeh rakınızı geceyle paylaşırsınız. Bir türkü söylersiniz efkarınız darmadağın, kendi sesinizden korkarsınız o kadar sessizlik içinde. 

Yalnızlık hep 1 olmaktır, yalın bir kılıç gibi. Gecenin karasına vura vura, ruhunuzun en keskin yanı körelene kadar yaşama telaşındasınız. Sonra kılıç körelir, gece biter.

Hiç yorum yok :