ali kemal: Su

9 Eylül 2014 Salı

Su

Bir yağmur gelse, gümbürtüsü, rüzgarı, fırtınasıyla.
Alsa aklımı başımdan.
Rüzgar esse, su götürse günü,
Kiri, karanlığı.
Bir normallik kalsa bana,
Herkesden çok, delilerden az.


Misketlerimi, topumu, atladığım ipimi,
Çocukluğumu çıkarsam
Güvelerden, güvensizlikten bir de
İnsanlardan sakladığım yerden.
Yağmur düşse, gök kararsa ya.
Yakalasa kaçtığım mutluluk beni
Sel süpürse yollarımı

Az da olsa akıl gerekli işte bana
Kırık tavlada tüm pullarım
En acılı halindeyim hayatın
Şairlerin adı neden verilir çıkmazlara
Bir resim neden kanar
Bir anı nasıl oyar gecenin altını
Yangında kurtarılması imkansız anıları
Ateşi kendinden menkul tanrılara adıyorum


Hiç yorum yok :