Eski bir günden geçiyorum. Yarım kalmış sözleri. karşılaşılmış eski arkadaşları, etki alanı sınırlandırılmış yanıtlarıyla. duruyorum bir sokağın ortasında. Sesler, yüzler, soruları malum yalnızlıklar.
Vazgeçileli çok oldu aslında kitap arasında çiçek kurutmaktan. Çoktan vazgeçmişiz ucu yanık mektuplardan. Kaç vakittir anlamlar yüklüyoruz 160 karakter dünyamıza. Sonra hep aynı yatakta, aynı yalnızlıkla sevişilen geceler.
Bir kadın geçiyor hayatımın orta yerinden. Öyle elini kolunu sallaya sallaya geçiyor ki sanırsın kırk yıllık yerlisi bu hayatın. Oysa artık her şey ondan sonra. Ondan sonraki bir günde yola çıktım. En çok kendime yol aldım. En çok kendimi tanıdım, tamamladım.
En eski yollar artık ondan sonra. Tozu, dumanı, teri, yorgunluğu ondan sonra. Uykusuz geceler ondan sonra. Yıl 0 aylardan 1. Benim haberim bile yok ama o belli ki haberi. Geçiyor hayatımın en güzel yerinden.
Yıl 0, aylardan 1. Keşke milattan çok önce bir günde karşılaşmak mümkün olsaydı. Üstelik benim ona karşı tek sıfatım kaldı. Kullanımdan kalktı herşey. İçimden günde bin defa kendi kendime söylediklerim dışında.
Yıl 0, aylardan 1. Öyle orta yerinden geçiyor ve çırılçıplak bir ben bırakıyor ki ardından benden daha iyi tanıyan bir yabancı. Saçları ateş, teni beyaz.
En derin kesiği bu yalnızlığın. Acı bir şey var tadında.
uçurumdan düşerken en güzel ben süpermen taklidi yaptım aslında.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder